Ерте, ерте, ертеде ешкі жүні бөртеде. Ақжол деген бақытты өмір сүріп жатқан ауылда бір Мағжан деген бала болады, оның Дулат атты досы болады.Күндердің бір күнінде ауылға есірткі деген келеді. Мағжан досы екеуі құдайдың құтты күні сөзге келіспей қалады. Сосын екеуі бәстеседі, кім мықты, кімнің қолынан не келеді көрейік дейді, – Дулат. Мағжан Дулаттың айтқанына келіседі. Мағжан досынан қалай озамын деп көп ойланады. Көшеде жүргенде Мағжанның алдыннан есірткі шығып:
Есірткі: Мағжан мен сенің досын екеуіңнің әңгімеңді естідім, сен мені қолдансаң досыңды жеңіп, кімнің мықты екенін дәлейдейсің дейді – есірткі. Мағжан қуана қуана келіседі, өйткені Мағжанның ойында тек досын озып, жеңу болды.
Мағжан: Бір қолдансам ештеңе етпейді деп - қолданады. Бір апта өткен соң Дулат досын іздей бастайды. Ауылдағы адамдардың айтуынша Мағжанның есірткі қолданып жүргенін біледі. Дулат Мағжанды тауып алып:
Дулат: Досым қалайсың! Не болған саған, не істеп жүрсің?- дейді.
Мағжан: Дулат мен сені жеңу үшін есірткі қолдандым!
Дулат: Мағжан, біз олай келіспедік қой, кім өз қолынан не жасай алады соны көрсетеміз деп келістік қой.
Мағжан: Дулат мен есірткіні бір қолданғаннан қайта тастай алмай қалдым,- деп жылайды.
Дулат: Досым жылама есірткіні тастасан, жақсы жолға түсесін – дейді.
Содан кейін Мағжан есірткіні мүлдем қолданбады. Екі дос есірткіні ауылдан қуып жіберді.Содан кейін ауылда тыныштық, достық орнады.