Жауынды түн
Шам жарығымен «Жалын» журналын оқып жатқан Сайран әлдеқандай бір дыбысқа елең етті. Басын көтеріп алды. Күре жолдан жырақ, жалпақ құмның ішіне қоныс тепкен жалғыз үйге әр дыбыс таңсық. Ауыз жақта әкесі таспа тіліп отырған. Бәкісін қобдиға тастай салып, сырма шапанын иығына желбегей жамылып, фонарь-шамын...