Қайран, замандас
Балықшы Тарғын Әбілдаұлы бар өмірін туған ауылы Шөмішкөлде өткізді. Өмірін атакәсіпті дамытқан балықшы қауыммен, қалың елдің тіршілігімен бірге өрбітіп, нағыз ауыл қазағына тән кеңдікпен, дархандықпен өмір сүрді. Кешегі Кеңес заманында қатардағы балықшы болып жүріп көзге түсіп, «Шөмішкөл» учаскесінде балықшылар звеносының жетекшісі, халық қалаулысы болған жанды бүгінгі жастар біле ме екен?
Тарғынның туған жеріне, ауылдастарына деген ілтипаты, қамқорлығы ерен еді. Қарапайым, байсалды, көркем мінезді, жанарына шаттық ұялаған жайдары жан болатын. Қанша біліп тұрса да, «мен білемділікке» салынбай өзгені тыңдап, аз сөйлейтін. Әрі тындырымды ісімен өзгені мойындататын. Сол болмысы ауыл-аудан мақтанышына бөленген, үлкенді-кішілі замандастарына үлгі болып, тірлік-тіршілікке бағдар сілтеді.
Оның осындай қасиеттері елге де, билікке де ұнаса керек, кешегі кеңестік дәуірде бірнеше мәрте ауылдық кеңестің депутаты болды. Арал аудандық партия комитетінің мүшелігіне сайланып, өз ауылдастарының мұқтаждары мен ескертпелерін әркез есінен шығармай, оңтайлы шешілуіне атсалысты. Осы болмыс-бітімі бала кезден қалыптасқан секілді көрінді.
Мен Тарғынды Шөмішкөлде оқып жүргенімнен бастап білемін. Әулиенің тұқымы деп ерекше қарайтынбыз. Онымен бірге сегізжылдық мектепте қатар оқыдық. Мектептен соң Қазалы кәсіптік-техникалық училищесіне түсіп, тракторист мамандығын игеріп, жастайынан еңбекке араласты. Ауылға ат басын тіресек, Тарғынмен, Серік Төлеубайұлымен, Закария Атағұллаұлымен кездесіп, жастық шақты еске алатынбыз.
Алматыдан жоғары оқу орнын бітіріп елге оралдым. Алғашында совхоз өндірісінде еңбек етіп, кейіннен, яғни 1972 жылы Арал аудандық комсомол ұйымының жетекшісі болып қызмет ауыстырдым. Сол кездері Тарғын аудандық комсомол комитетінің ұсынысымен партия қатарына қабылданды. Ол кезде мен де жас коммунист болатынмын. Аудандық партия комитетінің бюро мәжілісі алдында Тарғынның кабинетіме келіп, партия жарғысы мен бағдарламасы, жас коммунистердің жауапкершілігі жайлы ой-пікірлерімізбен бөлісіп, оған сәтті қадам тілегенім есімде.
Тарғын «Шөмішкөл» учаскесі балықшыларының бір звеносын басқарып жүріп, жастығына қарамай, аудан балықшылар қауымы арасынан үлкен сый-құрметке бөленіп үлгерді. Ол өз орнын ерен еңбегімен табуға ұмтылған жігерлі жастардың бірі болатын. 17 жасында балықшы звеносының алғаш жетекшісі болған жас еді.
Партия мүшелігіне қабылдану өзінің тікелей міндетінен басқа қоғамдық жұмыстарда да белсенділігінің күрт артуына үлкен ықпал жасады. Шөмішкөл елді мекенінен халық қалаулысы болып сайланып, ауыл тұрғындарының көптеген тұрмыстық-әлеуметтік мәселелерін көтерді. Олардың шешілуіне ықпал жасап, ауылмен қоса, аудан көлемінде де абырой биігіне көтерді.
Тарғынның еңбектегі қол жеткізген табыстары жоғары бағаланып, ол бірнеше мәрте социалистік жарыстың үздігі болды. Бесжылдықтың жеңімпазы, Қазақ ССР Жоғарғы Советінің, кәсіподақтардың, республика, облыстық және аудандық Лениншіл коммунистік жастар одағының құрмет грамоталарымен марапатталды. Осының бәрі Тарғын басқарған балықшылар звеносы үшін, бүкіл Шөмішкөл ауылының тұрғындары үшін, Арал ауданының балықшы жастары үшін үлгі, мақтаныш болған.
«Еңбек – адамның көркі, адам – заманның көркі» деп текке айтылмаған болар. Оның балықшылықты терең түсіне білуі, сезімтал-іскерлігі, әріптестерімен тіл табысуы, басқару тәсілі күмән келтірмейтін.
«Адал арың – ақ мамық жастығың» деген екен бір данышпан. Тарғын ініміз туған жерін түлетуге үлес қосқан арлы азаматтардың бірі еді. Алланың әмірімен ерте бақилық болды. 2013 жылы 64 жасқа қараған шағында дүниеден озды. Дегенмен, саналы-мағыналы өмір кешті, замандастары мен ұрпақтарына сара жол сілтеп, бағыт берген ел азаматы. «Ата – кеме, ана – дария» дегендей, атан жүгін арқалаған, атадан өсиет, анадан қасиет дарыған Тарғын інімнің ұрпақтарына Жаратушымыз ұзақ, бақытты өмірді нәсіп етсін деп тілеймін. Алтын бесік – туған жерін түлеткен еңбек адамының есімі ұмтылмаса, оны еске алу шаралары ұйымдастырылса деген ниетпен қолға қалам алған едік.
Маханбетәлі ІЗМАХАНОВ,
Арал ауданының Құрметті азаматы
syrboyi.kz