Назыма нүкте қоямын...
Жанарыма жүк түскелі, рухани күйзеліс иектеді. Еріксіз қолдан қалам сусыды. Бұрындары сүйінші сұраған баладай, жазу үстеліне құстай қонақтайтын ақ парақтар да алыстады. Оқу мен жазудың орнына ойға тоқу еріксіз өмір салтыма айналды. Шығармашылық аңсау шымбайыма батады. Жаңа жазбамды күтетін мыңдаған...