Жаным, Арал
Айта көрме,
Жетелейді ел жаққа қайта кеуде.
Көк теңізден келген бір базаршымын,
Бұйымымды бітірсем,
Қайтам елге.
Тіршілікті думандап бір тынбаған.
Қашық тартты көк теңіз бұл күн маған.
Әр күн сайын ақ толқын еске түсіп,
Сағынышым сыздайды шым-шымдаған.
Жалғыз теңіз!..
Жаным да,
Ой алаңым.
Жарық күнім,
Сенделтпей қоя ма ұлын.
Түс көрем бе,
Айқара Аралымды,
Құшақтаған күйімде оянамын.
Қан ойнатып кеткен бір реңіме,
Өкпем де жоқ теңізсіз бұл өңіме.
Бір құшқаным анық қой,
Оянғанда,
Өтіп кеткен шығар ол жүрегіме.
Ғайып болар
Жағаға басын ұрып,
Жатқан теңіз,
Жарқ еткен асыл үміт.
Толқып қанша жатасың,
Жаным, Арал
Жүрегімнің түбінде жасырынып…
Қази ДАНАБАЕВ
syrboyi.kz