Апат аймағындағы адамдар (Қасірет жыры)
Теңіз де жоқ, Жоқ және де жал, еспе, (Өткен күнді өксуменен ал еске.) Құбыжық боп есік ашар күн сайын, Күнәдан пәк жаңа туған нәресте. Сұм жалғанның талақ қылып көрігін, Жоғалтады күнде адамдар серігін. Қызығына уыз шақтың бір қанбай, Жас та кетер жіпке беріп ерігін. Тағы жетер құлақ кесер сұм хабар,...